سعی ميكنم به اين حقيقت پايبند باشم كه قلبی سرشار و شكرگزار، از غرور زياد لذت نمی برد. وقتی مالامال قدرشناسی است، ضربان قلبت مطمئناً نتيجه عشقی است كه از آن می تراود ، عالی ترين احساساتی كه تاكنون شناخته ايم.

(از ديدگاه بيل)

راهنمايم می گفت بايد يك الكلی شكرگزار باشم و هميشه بايد"ديدگاهی قدرشناسانه" داشته باشم، چرا كه قدرشناسی اصلی ترين عنصر تواضع است، كه تواضع اصلی ترين  عنصر گمنامی است و اينكه"گمنامی بنيان معنوی تمام سنتهاست و هميشه به ما يادآور می شود كه اصول بر اشخاص ارجح هستند." در نتيجه اين تجربه، هر روز صبحم را با دعا شروع می كنم، زانو می زنم از خداوند برای سه چيز تشكر می كنم: اينكه زنده ام ، هشيارم و يكی از اعضای انجمن الكلی های گمنام هستم. بعد سعی می كنم كه با "ديدگاهی قدرشناسانه " زندگی كنم و واقعا از بيست و چهار ساعت بعدی زندگی ام به شيوه انجمن ، لذت ببرم . من عضو انجمن نيستم ، من انجمن را زندگی می كنم.